Rodzaj kontraktu wypływa na rozliczenia podatkowe

Konsekwencje podatkowe, co do sposobu i momentu ujęcia w przychodach oraz kosztach w przypadku transakcji na instrumentach pochodnych, zależą przede wszystkim od tego, czy ma ona charakter rzeczywisty, czy też nierzeczywisty.

Sprawa dotyczyła wykładni przepisów o CIT. We wniosku z lipca 2020 r. spółka wyjaśniła, że planuje rozszerzenie prowadzonej działalności o sprzedaż płodów rolnych oraz świadczenie usług transportowych. Zamierza dokonać zabezpieczeń kursu walutowego i szczegółowo opisała na czym będzie to polegało. Jej wątpliwości dotyczyły zaś m.in. tego czy przychody i koszty związane z instrumentami pochodnymi zabezpieczającymi podstawowe źródło przychodów powinna klasyfikować jako przychody i koszty z działalności ogólnej? A także jak prawidłowo rozliczać rzeczywiste transakcje zabezpieczające tj. z fizyczną dostawą waluty i nierzeczywiste, czyli bez dostawy waluty?

Odpowiedź fiskusa okazała się po myśli spółki, ale tylko w części. Przede wszystkim miał inne zdanie niż spółka co do oceny konsekwencji podatkowych transakcji nierzeczywistych.

Urzędnicy zgodzili się, że wyróżnia się dwa rodzaje transakcji terminowych – nierzeczywiste i rzeczywiste. Od ich rodzaju zależą też konsekwencje podatkowe. Kwalifikując przychody osiągane w związku z transakcjami z udziałem instrumentów finansowych należy też ustalić, czy spełniają one ustawową definicję pochodnych instrumentów finansowych z art. 4a pkt 22 ustawy o CIT. Jedynie w przypadku...